/۲۷ آذرـ وحدت حوزه و دانشگاه/ عضو شورای مرکزی جنبش عدالتخواه دانشجویی:
*باید در وحدت عملی کوشید *عدم درک متقابل مانعی برای ایجاد وحدت است
عضو شورای مرکزی جنبش عدالتخواه دانشجویی با بیان اینکه وحدت حوزه و دانشگاه میتواند در عرصههای تولید علم و جنبش نرمافزاری به یاری بیاید، گفت:حوزه و دانشگاه به مثابه دو بال، باید زمینهی رشد و توسعه و دستیابی به جامعهای دیندار، اخلاقمحور و عادلانه فراهم آورند. دستیابی به چنین جامعهای بدون همکاری بین حوزه و دانشگاه تقریباً غیرممکن است. محمدصالح مفتاح، در گفتوگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) به سالروز وحدت حوزه و دانشگاه اشاره و اظهار کرد: از آن جا که ظهور دانشگاه و مظاهر تجدد در کشورهمزمان با سنتستیزی شد، این گریز از سنت نتیجهای برای از دست رفتن تمام تجربیات و سنتهای علمی و فرهنگی شد. از سوی دیگر نبود وحدت در کشورمنجر به دوری دانشگاه از دین و رفتارهای دینورزانه و همچنین دوری حوزههای علمی از فهم درست مسائل و شرایط زمانه میشود. در این صورت نه دانشگاه را از دین گریزی است و نه حوزه را از درک زمانه. به همین دلیل همواره نیاز به همکاری و همیاری این دو نهاد علمی احساس میشود. این فعال دانشجویی با بیان اینکه شهید آیتالله مفتح با درک درست حوزه و دانشگاه در جایگاههای شاگردی و استادی، توانست ضرورت این وحدت را درک کند، افزود:البته این وحدت و فهم ما از آن، در طول زمان تغییر کرده است. ما تنها یک فهم از وحدت نداریم. گاهی مراد از وحدت، وحدت معرفتی است و گاهی وحدت ایدئولوژیک، گاهی وحدت ساختاری و گاه وحدت مبتنی بر تقسیم کار است. وی ادامه داد: بر اساس همین فهمهای متفاوت، آثار مختلفی در این باره قابل مشاهده است. از ایجاد نهادهای بینابینی همچون دانشگاه امام صادق(ع) یا مؤسسهی امام خمینی تا برگزاری جلسات و نشستهای دوستانه میان دانشجویان و طلاب، از تدریس حوزویان در دانشگاهها تا تحصیل طلاب در علوم دانشگاهی و بالعکس ایجاد شده است. همه این رفتارها به نوعی بازتابدهندهی نیاز جامعهی امروز علمی ما به وحدت است. عضو شورای مرکزی جنبش عدالتخواه دانشجویی اصلاح نظامها و شیوهها را از جمله آثار وحدت حوزه و دانشگاه عنوان و خاطرنشان کرد: به عنوان مثال شیوهی مناسب برای تحصیل و نظام آموزشی در حوزههای علمیه، از انتخاب درس و استاد تا نظام سنجش و تا شیوهی مباحثه میتواند به عنوان جایگزینهایی برای شیوهی مدرکمحور دانشگاه مد نظر قرار بگیرد. مفتاح ضرورت وحدت حوزه و دانشگاه را برای همگان روشن خواند و گفت: همه بر این مدعا پای میفشرند که باید میان حوزههای علمیه و دانشگاهها ارتباط باشد. البته بروز این نیاز با بروز انقلاب اسلامی بیشتر احساس شده است؛ چراکه نیازهای جامعه تنها از یک سنخ نیست. حکومت اسلامی را گریزی از اسلامی شدن در ابعاد مختلف نیست و از این رو نیاز به اسلامشناس در همهی زمینههای علمی و عملی و مدیریتی نظام احساس میشود و اداره کردن جامعه بدون یاری گرفتن از دانشگاهها میسر نیست. وی در ادامه تاکید کرد: حوزه و دانشگاه به مثابه دو بال، باید زمینهی رشد و توسعه و دستیابی به جامعهای دیندار، اخلاقمحور و عادلانه فراهم آورند. دستیابی به چنین جامعهای بدون همکاری بین حوزه ودانشگاه تقریباً غیر ممکن است. این فعال دانشجویی ادامه داد: تجربهی تاریخی ما نشان داده است که با برقراری ارتباط و همیاری میان این دو نهاد علمی در کشور، خیرات و برکات بسیاری برای کشور حادث میشود. نمونهی بارز این وحدت، در جریان انقلاب اسلامی دیده میشود. درک متقابل حوزویان و دانشگاهیان و ارتباط مستمر روشنفکران این دو نهاد، باعث شد که انقلاب با اتکاء به این دو قشر به پیروزی برسد و نقش بیبدیل این دو نهاد در تاریخ مضبوط شود. وی افزود: البته وحدت حوزه و دانشگاه در پیروزی انقلاب اسلامی، یک تجربهی حداقلی است. تجربهای که صرفاً در آن درک متقابل و ایدئولوژی مشترک حاکم بوده است. امروز نیز این وحدت میتواند در عرصههای تولید علم و جنبش نرمافزاری به یاری بیاید و در ساری و جاری شدن اخلاق و ایمان در علم یاریگر فرهیختگان و نخبگان دانشگاهی و حوزوی شود. عضو شورای مرکزی جنبش عدالتخواه دانشجویی در بیان موانع پیش روی وحدت بین حوزه و دانشگاه گفت: راه وحدت، راهی یکطرفه نیست. یک طرف این معادله نمیتواند صرفاً تولید کنندهی فهم و معرفت و دیگری فقط مصرفکننده باشد. نمیتواند یکی استیلای بر دیگری داشته باشد و نام این را وحدت بگذاریم. ما نیز به گفتوگوی دو طرفه نیاز داریم. نمیتوان فقط از وحدت حرف زد و در کلیات بمانیم. ما باید در وحدت عملی بکوشیم. مفتاح ادامه داد: مانع دیگر، بدبینی و عدم درک متقابل میان این دو نهاد است. تا زمانی که حوزویان، دانشجویان را دور از دین تصور کنند و دانشگاهیان، حوزویان را درک نکنند و زبانی برای مفاهمه نباشد، نمیتوان به وحدت امید داشت.متاسفانه شاهدیم که موضوع وحدت حوزه و دانشگاه شعار زده و از عمل فاصله گرفته است. ما هر سال شعار میدهیم که به دنبال وحدت هستیم، اما در جهت تحقق آن کاری نمیکنیم. این فعال دانشجویی در ادامه تاکید کرد:این آسیبها و موانع باعث نمیشود که رشد و تعامل حوزه و دانشگاه را نادیده بگیریم. در طول این سالها در این زمینهها پیشرفتهای خوبی داشتهایم. فهم مشترک و درک متقابلی که امروز وجود دارد از گذشته بیشتر است. حضور روحانیون در دانشگاهها در اصلاح نگاههای منفی بسیار مؤثر بوده است. مفتاح با بیان اینکه امروز برای تولید علم دینی نیازمند تعامل حوزه و دانشگاه هستیم، گفت: اگر معتقد باشیم که امروز یکی از مهمترین نیازهای جامعهی ما، جنبش نرمافزاری است، خود به خود این ضرورت را درک خواهیم کرد که باید فرهیختگان و روشنفکران حوزه و دانشگاه به یاری یکدیگر برای ایجاد و استحکام وحدت بکوشند؛ این وحدت نه تنها فقط در فهم و درک متقابل، که در داد و ستد علمی نهفته است. وی در پایان اظهار کرد:امروز نیاز داریم تا اخلاق را در علم جاری کنیم. فهم ایمانی و گوهر اسلام ناب را با علم درآمیزیم و در راه اعتلای «کلمهالله» در جهان بکوشیم؛ الگوی زندگی پیشرفته و عادلانه را به جهانیان عرضه کنیم تا نمونهی یک کشور پیشرفتهی مسلمان را به جهان عرضه کنیم. انتهای پیام
پایگاه اطلاع رسانی نهاد نمایندگی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به نقل از سایت ایسنا